ضرورت ريشهيابي
گرايش زنان به سيگار
گرايش به مصرف دخانيات، معضلي است که از سالهاي دور با آن مواجه هستيم و متاسفانه همچنان رو به گسترش است. تعجبي ندارد که در اين شرايط و با توجه به شيوه زندگي و تعاملات اجتماعي، ميزان شيوع مصرف دخانيات در زنان نيز دچار تغيير و افزايش شود. توجه دستاندرکاران به اين موضوع نيز طبيعي است. افزايش گرايش خانمها به مصرف سيگار و انواع دخانيات در سالهاي اخير، فقط بخشي از يک معادله بزرگ فرهنگي و اجتماعي است و نميتوان انتظار داشت توجه صرف به اين بخش محدود بتواند تاثير زيادي در حل اين مشکل بهصورت جامع داشته باشد. حقيقت اين است که ما در طول اين چند دهه نهتنها اقدام موثري براي کاهش مصرف دخانيات در ميان زنان انجام ندادهايم، بلکه حتي اقدام برنامهريزيشده و موثري براي حل اين مشکل نداشتهايم و اگر فعاليتهايي نيز انجام شده، مقطعي يا محدود بوده و تاثير لازم را نداشته است. مصرف دخانيات در کشور چه در ميان زنان و چه در ميان مردان باعث آسيبهاي جدي فردي و اجتماعي ميشود، بنابراين لازم است که پيشتر و بيشتر از نگاههاي جنسيتي به اين معضل، برنامهريزيهاي موثر بلندمدت و همهگير در مورد آن انجام شود.
نگاه روانشناس